Powered By Blogger

Zoeken in deze blog

woensdag 24 februari 2010

La Roux in de AB: routineus en voorspelbaar

Gezien mijn financiële toestand is La Roux niet meteen een concert waar ik nu mijn (weinige) geld zou aan uitgeven, maar wegens omstandigheden kwam ik er toch op terecht.
Niet dat dit tegen mijn zin was; La Roux was één van de ontdekkingen van 2009 en kon in feite 80's synthpop opnieuw fris en opwindend laten klinken. Er ontstond een enorme hype rond, en ook bij ons werden meerdere hitjes gescoord. De Ancienne Belgique was dan ook volledig uitverkocht.
Als voorprogramma werd The Brown Acid voorgeschoteld. Een weinig bekende Belgische band in de lijn van Ghinzu. Maar zo ver zijn ze lang nog niet; hun mix van industrial, synthpop en Wham! kon zelden boeien en slechts één à twee degelijke songs leveren.
Elly Jackson is drie kwart La Roux, en het is ook haar herkenbare stem dat het geluid van de groep zo catchy maakt. Bij het eerste nummer was het al raak: Elly kwam het podium opgerend onder begeleiding van haar band, enkele seconden nadat 'Tigerlily' werd ingezet. De zaal, grotendeels bestaande uit wat ik zou beschrijven als "hippe seuten", was van begin tot einde enthousiast.
En op zich was dat terecht, want het zeer sterke gelijknamige debuutalbum kwam live goed tot z'n recht. La Roux is, in tegenstelling tot wat vaak gezegd werd, op dat vlak zeker en vast geen teleurstelling. Jackson mag wel wat werken aan haar longinhoud, wat gezien het feit dat ze een jaar jonger is als mezelf, toch een beetje triest is. Een grote zangeres zal ze nooit worden, maar zolang Ben Langmaid (haar rechterhand) even scherpe beats blijft producen en dezelfde sfeer kan creëren als op het debuutalbum, zal La Roux als fenomeen gestaag blijven groeien. Bijna elk nummer van die plaat blijft immers plakken en dat maakte het voor Elly Jackson erg makkelijk om de zaal in te pakken.
Té makkelijk zelfs. De set was één routine, waarbij al geweten was dat de sfeer in de zaal perfect zou zijn en iedereen de nummers haast van buiten kent. Bovendien werd geen moeite gedaan om meer te bieden dan wat al van La Roux gekend is van op de plaat. Meer zelfs: mijn recorder klokte af op een dikke 48 minuten. Dat is, de ticketprijs van 21 euro indachtig, ruim onvoldoende.
Het probleem is uiteraard dat de 'back catalogue' van La Roux veel te dun is, maar dat is op zich geen excuus. Een wat minder afgelikte set en op z'n minst een poging tot wat experimenteren of een b-kantje zijn wel het minste wat we mogen vragen bij zo'n concert.
Dit had dus even goed een festivalconcert kunnen geweest zijn, en over enkele maanden op Werchter zal het vast wel even goed of zelfs beter worden als in de AB. Maar het maakt ook duidelijk dat de thuisblijvers vandaag gelijk hadden. La Roux moet nog veel groeien, en een uitverkocht concert in de AB kwam gewoon veel te vroeg. Anderzijds hou je zo'n hype niet tegen, en drie kwartier "een plaat afdraaien" (bijna letterlijk) bleek voldoende om dat in stand te houden.
Dit doet toch maar weer nadenken: acts die veel airplay krijgen gaat het altijd voor de wind, ook al is dat niet altijd even terecht. Aan talent ontbreekt het La Roux nu zeker niet, maar het wordt toch tijd dat het publiek van popacts als deze eens wat kritischer wordt en ook eens gaat luisteren naar muziek die wat moeilijker verteerbaar is.

donderdag 18 februari 2010

Vallende sterren gesignaleerd.

Op de FB-pagina van de Algemene Vergadering van STeR Leuven is sinds een paar dagen een discussie aan de gang over het feit dat die vergadering op *exact* hetzelfde moment werd gepland als een mobilisatie van ALS en Blokbuster, waarvoor succesvol campagne wordt gevoerd in Leuven.
ALS'ers en niet-ALS'ers stelden dat zoiets contraproductief was en beide evenementen elkaar zouden moeten kunnen aanvullen. Ook werd er sterk gepleit tegen de de-mobilisatie en marginalisering van ALS door STeR (in feite moeten we in dat geval spreken van Comac), alsook het gebrek aan democratische inspraak en onmogelijkheid tot eigenheid van organisaties die binnen STeR werken.
In tegenstelling tot andere discussies op STeR-pagina's, werd er hier slechts sporadisch gecensureerd, vermoedelijk omdat te veel mensen op te korte tijd reageerden, waardoor alles zomaar wegdoen nogal zou opvallen. Bovendien telt de groep slechts een 60-tal leden.
Het laatste woord van de discussie werd geschreven door ene Mathieu De Steur, lid van Comac-Leuven. Hij schreef dat het werk van Blokbuster contraproductief was geweest ('zonder concrete resultaten') en insinueerde zelfs dat de NSV-erkenningen het resultaat waren van 'de slechte reclame die onze betogingen bezorgden aan de antifascistische beweging' en 'het feit dat we enkel focussen op ideologie, en niet wat NSV publiceert, etc.'. Naast het feit dat zoiets manifest onjuist is (in elk pamflet geven we voorbeelden van wat NSV zoal doet en voor een voorbeeld van hoe strijd loont (klik), kan men zich ook de vraag stellen of dit wel nog geloofwaardig is. Mathieu nam in deze discussie letterlijk de redenering van rechtse organisaties over, en ging nog een stap verder dan ALS/Blokbuster enkel af te schrijven als 'extremistisch en gauchistisch', wat eerder al gebeurde door anderen.
Zoals Bill Hicks het zou stellen: "this shows a commitment I cannot fucking relate to".
Mijn repliek, waarin ik de overwinningen en verworvenheden van antifascistische strijd van zowel ons als andere organisaties opsomde, alsook zijn hele logica doorprikte, werd integraal verwijderd. Ook elke andere poging om te stellen dat ik gecensureerd werd, mocht er niet meer op.
Nu, uiteraard is de pagina in kwestie voor mij ontoegankelijk geworden en kan ik niet weten of die discussie er nog staat. Dit fenomeen overkwam al meerdere ALS'ers of mensen met meningen die afweken van die van STeR.
Mathieu vond het echter nog nodig om een mail naar mij te sturen, en de uitwisseling daarvan kan ik uiteraard wél nog tonen:


Mathieu De Steur 17 februari om 23:41 Rapporteren
Gelieven niet meer te antagoniseren op STeR pagina's. Als je klachten hebt mag je je altijd wenden tot de personen die daar bevoegd voor zijn.

Dank bij voorbaat,
Mathieu De Steur.

Marc Puyol 17 februari om 23:45
Dag Mathieu,

Ik ben redelijk woedend over het feit dat je mijn repliek verwijderde. Okee, het is al de zoveelste keer dat dit gebeurt, maar het getuigt vooral van een enorme lafheid van jouw kant. Je kan er dan op z'n minst voor kiezen om heel de discussie of ook jouw laatste post te verwijderen.
Stefaan vp, Tijs en Koen H., Roel Vp, Wouter E. en vermoedelijk nog meer Comac'ers dan jij er daadwerkelijk kent zijn reeds lang op de hoogte van mijn en onze klachten. Ook andere organisaties die in STeR zitten hebben dat al gedaan, overigens. Aan ons worden -althans op FB- geen toegevingen gedaan, en dat weet je.
Als we dan toch op een vriendelijke manier dingen aan elkaar vragen: gelieve je niet meer te gedragen als een arrogante en reactionaire ******. Da's niet wat linkse mensen (zeker niet onder elkaar) moeten doen. Maar na je laatste post twijfel ik over dat 'links'.

Mkg (betekent: "Met Kameraadschappelijke Groeten"),

Marc

Mathieu De Steur 17 februari om 23:54 Rapporteren
Dan zullen uw klachten ongegrond zijn of irrelevant. Het was niet de plaats voor een politiek debat, en zo werd het ook behandeld. Gelieve ook uw emotionele uitspattingen te beperken tot de pagina's van uw organisaties of persoonlijke blogs. Indien u verder wilt discussieren over STeR, dan raad ik u ten sterkste aan om naar STeR vergaderingen te komen. Indien niet, zal ik het beschouwen als onwil van uw kant en zal er geen initiatief genomen worden vanuit STeR.

Ik wens u een goede nachtrust toe,
Mathieu De Steur.

Marc Puyol 17 februari om 23:57
Dude, serieus. Ik snap wel dat je ermee kan lachen en zo, maar je bent geen advocaat van een burgerlijke partij of iets dergelijks. Verspil mijn tijd niet verder, idioot.

Mathieu De Steur 17 februari om 23:58 Rapporteren
Een goede nachtrust, Mr. Puyol.


Uiteraard heb ik grof en 'emotioneel' gereageerd (en dat zal me worst wezen, zeker wanneer er een dergelijk laag niveau bereikt wordt), maar enerzijds de arrogantie en een complete onwil om de discussie eerlijk aan te gaan, en anderzijds de onnodige en cynische mails, tonen ergens wel aan wat voor figuur die Mathieu eigenlijk is. Kan ik hier spreken over een 'bewust linkse' persoon? Ik betwijfel het. Zijn gebrek aan inhoud wordt op zeer degelijke wijze gecompenseerd door een gezonde dosis autoritarisme.
Dit is natuurlijk een extreem voorbeeld, en STeR blijft een organisatie waarmee in de mate van het mogelijke mee samengewerkt moet worden. Samenwerking betekent ook openheid tot discussie en eerlijke communicatie onder elkaar.
Echter, het reactionaire karakter van zo'n figuren en methodes moet consequent bestreden worden, of dat nu in STeR, binnen de anarchistische beweging of elders voorkomt. Mathieu zal er vast wel niet in slagen om in z'n eentje de antifascistische beweging verder te verdelen, maar indien dit soort retoriek en manier van werken systematisch worden, dan dreigt er een stap achteruit gezet te worden. Vandaar dat ik er hier de aandacht wil op vestigen.

Voor de volledigheid: de (drukke) antifascistische agenda van de komende weken:

-Donderdag vindt er in Leuven de Algemene Vergadering van STeR plaats, op hetzelfde moment als de betoging tegen de nakende NSV-erkenning, waarbij we druk willen zetten op LOKO. Afspraak voor de betoging is 18u30 op het Ladeuzeplein. De STeR vergadering vindt plaats op hetzelfde uur, maar de locatie kan ik niet meer opzoeken wegens uit de event-page geweerd.

-Woensdag 24 februari vindt in Gent een grote mobilisatie plaats n.a.v. de NSV-meeting in het ICC, waarbij o.a. Nick Griffin aanwezig zal zijn, alsook andere negationisten. Tevens zal ook deze betoging gebruikt worden om druk te zetten op het UGent-bestuur tégen de erkenning die ondertussen door de Sociale Raad werd bevestigd.
ALS/Blokbuster mobiliseren met een politieke betoging, STeR houdt een 'manifiesta'. Beide mobilisaties zullen vermoedelijk een gelijkaardig succes hebben, maar er wordt uiteraard ook samengewerkt om de betoging tot een goed einde te brengen. Afspraak om 19u aan de Blandijn.

-Op donderdag 25 februari vinden zowel in Gent als in Leuven twee antifascistische meetings plaats onder de noemer 'jobs, geen racisme!', waarbij ALS/Blokbuster duidelijk een antifascistisch aan een sociaal-economisch programma willen koppelen.

-Op donderdag 4 maart vindt de jaarlijkse Anti-NSV betoging plaats vanaf 19u op de Dageraadplaats. STeR mobiliseert beperkt mee.

Voor meer info over deze discussie:

http://socialisme.be/lsp/archief/2010/02/18/antifa.html
http://socialisme.be/lsp/archief/2010/02/16/dresden.html
http://socialisme.be/lsp/archief/2010/02/11/leuven.html
http://www.kifkif.be/page?&orl=1&ssn=&lng=1&pge=14&sare=2548
http://antinsv.blogspot.com/
www.studententegenracisme.be

maandag 1 februari 2010

De saaiste mens ter wereld

Nee, dit is niet de zoveelste Linda De Win-bashing. Over haar capaciteiten om politici te interviewen, spreek ik mij nu even niet uit, maar ze was ongetwijfeld de terechte winnares van de zeer gehypte bv-quiz 'De Slimste Mens ter Wereld'.
Gewone mensen mogen niet deelnemen aan het programma, dat qua concept en inkleding bijzonder aantrekkelijk is. Toegegeven, los van de zeer irritante stemintonatie van presentator Van Looy en het lage humoristische niveau van 'de jury', is het wel tof om naar te kijken. Elk seizoen zit ik toch wel enkele minuten voor de buis vooraleer ik wegzap. Daarmee doet 'De slimste mens' het toch al beter dan programma's als... nouja, bijna alles wat er op tv komt, behalve Engels voetbal of zo.
Enfin, de hoeveelheid kritische opmerkingen die ik zou kunnen hebben bij 'De slimste mens' loopt redelijk hoog op. Bovenaan het lijstje toch wel de gratis propaganda die bepaalde politici en andere 'persoonlijkheden' krijgen wanneer ze mogen deelnemen. Wie bepaalt dat eigenlijk? Wanneer is iemand een bv? Wat voor intriges en achterkamerpolitiek gaan vooraf aan de selectie van kandidaten; zeker als het gaat om figuren als De Wever en de 'image building' die er na zijn deelname ontstond in de media, met name in een heleboel andere entertainmentprogramma's... ik kan tot op zekere hoogte wel snappen dat 'het publiek' kan lachen met figuren als Tobback of De Wever. Ik moet er eerder van huilen, but that's just me.
Hoe dan ook, eigenlijk kan het niet zomaar dat propagandistische doeleinden van politici en hun partijen gemengd worden met de commerciële zoektocht naar kijkcijfers. In feite is dat puur bedrog; de idee dat bv's 'anders' zijn dan gewone mensen en hun deelname noodzakelijk zou zijn voor het entertainmentniveau, is een farce. Wie maken ze eigenlijk iets wijs? Een tof en intelligent spelprogramma kan ook met een loodgieter, een leraar en een verpleegster. Kijkcijfers en (politieke) agenda's van 'bekende Vlamingen' mogen niet voorgaan op entertainment of het primaire doel van een programma. Het gaat hier immers nog steeds over de openbare omroep, maar helaas wordt die in de praktijk volledig bestuurd door enerzijds commerciële belangen en anderzijds vertegenwoordigers van de traditionele partijen. De noodzaak om mensen aan de buis gekluisterd te houden is zowel voor de burgerlijke commerciële media als bij traditionele politici even belangrijk.
Helaas is dit reeds gekende verhaal niet het ergste zij-effect van een programma als 'De slimste mens'. Neen, er komt nog een dimensie bij, namelijk die van entertainment als middel tot desinformatie.
De creatie van hyperrealiteiten die ervoor zorgen dat de inhoud van de media en de informatie die mensen krijgen, steeds verder komt te staan van de realiteit, is al jaren een feit. Reality en web 2.0 hebben het potentieel om iedereen beter op de hoogte te houden van alles, maar realiseren in de praktijk het omgekeerde effect: de illusie van informatie, terwijl er in wezen vooral desinformatie en irrelevant nieuws op uw computer -of tv-scherm stroomt.
De geboorte van een baby-olifant, de zaak Ronald Janssen, de verdwijning van Maddie en élk ander nieuwsfeit (belangrijk of niet) dat tot in het oneindige uitgemolken kan worden, zal de voorkeur krijgen op andere items.
Zo ook afgelopen donderdag: Linda De Win haalde het van een kerel wiens naam ik vergeten ben. Toen ik rond 23u die avond de stand van zaken wou kennen in verband met de ramp in Luik, bleek dat via de nieuwssite van de VRT niet mogelijk te zijn: de hoofdberichtgeving werd ingenomen door het eindresultaat van onze geliefde, jaarlijkse bv-quiz.
Spijtig genoeg is er geen (publieke) reactie gekomen van andere media, van commentatoren die iets te zeggen hebben op dat vlak; zelfs niet van academici. Alsof het de normaalste zaak van de wereld is.
Wel, ik noem dit een aanslag op het recht op informatie. Een toonbeeld van hoe de media steeds minder haar verantwoordelijkheid neemt en zich enkel houdt aan twee wetten: de winstcode en de belangencode.
Dit is geen persvrijheid. Persvrijheid kan niet bestaan wanneer steeds groter wordende mediagroepen steeds grotere monopolies innemen en 'niet-winstgevend' nieuws, of informatie die hun belangen kan schaden, gewoon boycotten. In zo'n situatie blijft enkel de vrijheid over om te berichten over wat elke persgroep of tv-zender wil berichten. De VRT koos donderdag voor 'De Slimste Mens' als voornaamste item, terwijl Fox News dan misschien gaat kiezen voor een reportage die moet bewijzen dat Obama een moslimterrorist is, of zoiets. Uiteindelijk is er geen verschil, want enkel twee bovengenoemde wetten tellen en de kijker/lezer krijgt irrelevante en foutieve informatie die voor hem of haar nooit van belang kan zijn. Door een gebrek aan alternatieve media en de manier waarop het nieuws gebracht wordt (als 'info-tainment') worden zoveel mogelijk mensen bereikt en 'bezig gehouden'.
Onder het kapitalisme zal deze trend zich enkel voortzetten. Een documentaire die goed duidelijk maakt wat de dynamiek is daarvan, heet 'Outfoxed: Rupert Murdoch's war on Journalism'. Zeker een aanrader.
Dit is geen pleidooi voor zogenaamde 'objectiviteit', want die gaat er in de media nooit volledig zijn en is misschien zelfs niet wenselijk. Immers, het zou bijzonder mooi zijn om opnieuw een echte 'socialistische gazet' te hebben, zoals De Morgen ooit was en De Vooruit ooit geweest is.
Dàt waren onafhankelijke media die zich niet lieten leiden door het winstmotief en de belangen van enkelen. Een voorwaarde om van échte persvrijheid te kunnen spreken is onafhankelijkheid voor de journalist en het feit dat deze er dus belang bij heeft om zo'n correct mogelijke informatie te verspreiden. Zo'n voorwaarde bestaat vandaag de dag niet bij de burgerlijke zenders en kranten, dus hoogtijd om verder te bouwen aan een alternatieve arbeidersmedia!
De huidige berichtgeving is immers niet alleen foutief of beperkt, maar bovenal heel erg saai!